δεν έχω να γράψω κάτι... έχω καιρό να νιώσω την ανάγκη να γράψω...δε γράφω για να με διαβάσει κάποιος ... γράφω για μένα... μπερδεμένες σκέψεις ...
προσπαθώ να ακούσω την καρδιά μου όταν μιλάει και όσα λέει να τα γράφω...
αλλα υπάρχει ησυχία τελευταία...
μια ηρεμία περίεργη... σαν να μη θέλει να ακουστεί , σαν να μην υπάρχει...
με έχει αφήσει να την ψάχνω ...
Δε μου μιλάει σαν να μου κρατάει κακία ..
μα να κρατάει κακια η καρδιά μου; σε μένα!!! ;;;;;;;;
Μα ναι είναι λογικό... κάτι θα της έκανα... κάτι δε θα πρόσεξα
μου λείπει η φωνή της, η ψυχή της... μου λείπει η κάθε λέξη της και το κάθε αίσθημα της... όμως φοβάμαι να την πλησιάσω... φοβάμαι να ψάξω να την βρω... δε ξέρω τι έχει να μου πει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου